Do człowieka, który zgrzeszył słowem

Pozostaw wszystko w rękach Boga i czasu. Módl się do Stwórcy o zmiękczenie serca twego sąsiada. Korzystaj z każdej okazji, żeby powiedzieć o nim dobre słowo i czekaj. Pan Bóg, dobre słowo i czas zrobią swoje.

Dobrze uczyniłeś, że od razu wyraziłeś skruchę. Chrystus zostawił nam pokutę dla naszego zbawienia: gdyby nie było pokuty i apostołowie nie zostaliby zbawieni, a tym bardziej inni ludzie. Grzeszymy językiem, a sercem pokutujemy. Powiedziałeś złe słowo na swojego sąsiada, jakbyś rzucił w siano iskrę. Cała wieś słyszała i śmiała się. Sąsiad obraził się i podał cię do sądu. Niepokoi cię nie wyrok sądu, lecz kara wymierzona przez sąsiada. Nie chce więcej z tobą rozmawiać, odwrócił się od ciebie. Co teraz robić?

Pozostaw wszystko w rękach Boga i czasu. Módl się do Stwórcy o zmiękczenie serca twego sąsiada. Korzystaj z każdej okazji, żeby powiedzieć o nim dobre słowo i czekaj. Pan Bóg, dobre słowo i czas zrobią swoje i kiedyś znów, pogodzeni, pójdziecie razem do świątyni.

Ale nie pozostawię cię bez przykładu dobrego słowa. W czasie wojny posłano pewnego bojaźliwego żołnierza na zwiady. Wszyscy wiedzieli o jego tchórzostwie i śmiali się, kiedy się dowiedzieli, dokąd posyła go sierżant. Tylko jeden żołnierz się nie śmiał. Podszedł do swego towarzysza, żeby podtrzymać go na duchu i dodać mu odwagi. Ale tamten odpowiedział mu: „Zginę, mój wróg jest blisko!” – „Nie bój się, bracie: Bóg jest jeszcze bliżej” – odpowiedział mu dobry towarzysz. I te słowa, jak wielki dzwon, zadzwoniły w duszy tego żołnierza i dzwoniły do końca wojny. I oto bojaźliwy niegdyś żołnierz wrócił z wojny odznaczony wieloma orderami za odwagę. Tak go przemieniło dobre słowo: „Nie bój się, Bóg jest jeszcze bliżej!”. Pokój tobie i zdrowie od Boga.

Z listu Mikołaja, biskupa serbskiego: "Do skromnego człowieka, który żałuje, że zgrzeszył słowem".