Najważniejsze pytania nie dotyczą statystyk

Historia zna przypadki, gdy klasztory pustoszały. I nagle, po latach opustoszenia, znów zaczynały się zgłaszać młode osoby, które przepełniała ta sama tęsknota.  

Wypowiedź benedyktyńskiej mniszki s. Małgorzaty Borkowskiej na temat zakonnych powołań: 

Sama patrzę na powołania z nieco innej perspektywy – mam wrażenie, że mniejsze znaczenie mają w tym przypadku socjologia, psychologia czy statystyka. Pół wieku w zakonie nadal widzę powołanie jako relację między Bogiem a stworzeniem. Osobiście jakieś 60 lat temu zdałam sobie sprawę, że taka relacja w ogóle jest możliwa, więc chwyciłam się tego jak życiowej szansy i do dziś jestem przekonana, że nic lepszego nie mogło mnie spotkać.  

Historia zna przypadki, gdy klasztoru pustoszały: starsze zakonnice umierały, a postulantki nie przychodziły. I nagle, po latach opustoszenia, znów zaczynały się zgłaszać młode osoby, które przepełniała ta sama tęsknota, i które dostrzegały nawiązującą się relację między nimi a Bogiem.  

Dlatego najważniejsze pytania nie powinny dotyczyć statystyk albo psychologii, ale przede wszystkim tego, w jakiej kondycji jest relacja człowieka do Boga. My naprawdę służymy Panu Bogu – i gdyby On nie chciał takiej służby w jakimś domu i prowadził taki dom do wymarcia, to musimy przyjąć jego wolę. Znajdzie kogoś innego na to miejsce. 

***

Nie oczekiwać uznania, ani nagrody, być wolnym od efektów swojej pracy, nie pielęgnować żalu, urazy, nie narzekać, ani się usprawiedliwiać. Patrzeć na Boga z wdzięcznością. 

On jest Panem historii zbawienia.